O pasiece
Moje pszczelarzenie rozpoczęło się w 1985 roku, od opieki nad trzema rodzinami pszczelimi. Następne lata to zdobywanie wiedzy i doświadczenia przy prowadzeniu powiększającej się pasieki. Pomocna tu była zgromadzona pszczela biblioteka składająca się z ponad stu pozycji książkowych, kilkudziesięciu roczników "Pszczelarstwa", "Pszczelarza Polskiego", "Pasieki". Poświadczeniem zdobytej wiedzy i umiejętności są zdobyte tytuły:
wykwalifikowanego pszczelarza,
mistrza pszczelarza.Odpowiednie świadectwo i dyplom zostały wydane przez Kuratorium Oświaty w Łodzi na podstawie zdanych egzaminów przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Pasiece Zarodowej w Kocierzowach woj. łódzkie.
Pasieka prowadzona jest pod nadzorem Inspekcji Weterynaryjnej. Pszczoły leczone są tylko pod nadzorem lekarza weterynarii w sposób uniemożliwiający skażenie produktów pszczelich lekami lub ich pozostałościami. Moje gospodarstwo pasiecznePasieka położona jest na uboczu wsi Wrociszów Dolny na Ziemi Łużyckiej (4km do Nysy Łużyckiej), 12km od Zgorzelca. Wokół pasieki brak intensywnie uczęszczanych dróg oraz obiektów przemysłowych. Przeciwnie, pasiekę otaczają sady, łąki, pastwiska, pola uprawne, nieużytki, lasy i zakrzewienia. Takie położenie wybitnie sprzyja pozyskiwaniu produktów pszczelich wysokiej jakości. Początki pasieki sięgają roku 1985, kiedy to zakupiono pierwsze trzy ule. Następnie pasieka była stopniowo powiększana do stanu obecnego. Liczy obecnie 50 rodzin pszczelich żyjących w drewnianych ulach typu Dadant.
K. Brodziński
Pszczoły i człowiek
Wychwalał siebie człowiek opatrując ule, - Jakto ja z wami, pszczółki, obchodzę się czule, - Prawda, rzekły, lecz dobroć z jakiego powodu? Alboż dla nas to robisz? dla naszego miodu!
Teren na którym położona jest pasieka charakteryzuje się dobrymi, zróżnicowanymi pożytkami pszczelimi. Pierwszym istotnym pożytkiem jest wierzba kwitnąca w drugiej połowie marca. Następnie kwitną rośliny wczesnowiosenne: złocie, zawilce, stokrotki, fiołki. Śliwa ałycza, mirabelka daje początek kwitnienia drzew owocowych. Jest to najczęściej początek kwietnia. Kwitną następnie brzoskwinie, czereśnie, wiśnie, grusze, jabłonie. Równolegle z drzewami owocowymi zakwita mniszek lekarski oraz rzepak ozimy. W lasach kwitną w tym okresie borówki. Po sadach zakwitają głogi, lilaki, klony, kasztanowce. Jest to zwykle koniec maja, okres odbioru z uli pierwszego dojrzałego miodu. Jest to miód wielokwiatowy, wiosenny, jasny o dużej zawartości glukozy, krystalizujący szybko w jasnym kolorze. Następne pożytki to jeżyny, maliny, pachnące robinie (akacje), biała koniczyna, śnieguliczka a w lesie kruszyna. Jest czerwiec, pod koniec którego zakwita lipa dająca dużo aromatycznego nektaru. Połowa lipca to zwykle pora odbioru następnego miodu z dużą zawartością miodu lipowego. Jest zwykle aromatyczny, w smaku wyczuwa się lipę, kolor jasny. Jeśli w międzyczasie spadziowała lipa wówczas miód lipowy jest ciemniejszy, zielonkawy z dodatkiem miodu spadziowego. Lipa często jest ostatnim pożytkiem dającym miód pszczelarzowi. Jeśli jest następny dobry pożytek to najczęściej gryka. Gryka jest rośliną o krótkim okresie wegetacji, kwitnie w zależności od terminu siewu od lipca do połowy sierpnia. Czyli może zakwitać przed lipą, razem z lipą lub po lipie. Jeśli kwitnie po lipie uzyskuje się czysty miód gryczany, ciemny, o charakterystycznym ostrym smaku. Pożytki występujące po połowie sierpnia przeznaczone są w mojej pasiece całkowicie na potrzeby pszczół. Pasieka w tym czasie jest przygotowywana do zimy. Pszczoły są leczone, dokarmiane, ocieplane. Podstawowe produkty pozyskiwane dotychczas w pasiece to przede wszystkim miód: wielokwiatowy, akacjowy, lipowy, gryczany oraz pewne ilości pyłku i propolisu. |