|
Strona główna |
Miód a zdrowie |
Przepisy z miodem |
Propolis |
Pyłek pszczeli |
Pytania i odpowiedzi |
|
Oferta |
Kontakt |
O pasiece |
Pliki Download |
Łącza Linki |
|
|
|
Znajdują się tu przepisy, porady przesłane przez czytelników strony.
Przepisy
.
- "Pierzga" domowym sposobem
, nadesłał Eugeniusz Tomiak.Pytania? Zapytaj autora.
Nie jest to naturalna pierzga, wytwarzana przez pszczoły, naturalna pierzga, informacjekliknij tu!
Do 0,7 litra miodu płynnego wsypać 1 kg pyłku kwiatowego-pszczelego. Wszystko dokładnie wymieszać. Włożyć mieszankę do słoików (wcześniej wyparzonych gorącą wodą a następnie wydezynfekowanych alkoholowym roztworem propolisu) . Słoiki muszą byc pełne - pod zamknięcie. Odstawić w ciemne miejsce - temp. około 16 °C. (dolna szafka kuchenna). Po 2 - 3 dniach produkt jest gotowy do użycia.
Rozpuszczenie w wodzie ułatwia kontakt ze ściankami żołądka - wrażliwi mogą mieć uczucie ociężałości (efekt
łączenia miodu i kwasu żołądkowego). Prawdopodobnie bakterie kwasu
mlekowego w wyniku fermentacji mieszanki miodu i pyłku niwelują częściowo ten efekt. Proponuje się najpierw wypić małą szklaneczkę jogurtu a po chwili gdy nastąpi częściowa neutralizacja stężenia kwasu w żołądku dopiero mieszankę pyłku z wodą lub samej nierozpuszczonej "nowej pierzgi"- należy jednak ją powoli ssać a nie połykać.
Po wieloletnich doświadczeniach i testach - Najlepszy i najbardziej regenerujący organizm ludzki jest chlebek pszczeli wykonany z miodu czysto gryczanego i obnóży pszczelich z pyłku gryczanego.
- Nalewka miodowa
Zagotować dwie szklanki miodu z jedną szklanką wody, pogotować, zszumować. Zaparzyć w ekspresie do kawy w jednej szklance wody, dwie duże łyżki mielonej, dobrej kawy z dodatkiem rozdrobnionej połówki gałki muszkatołowej i kawałka skórki pomarańczowej. Połączyć syrop z naparem, dodać litr spirytusu, dobrze wymieszać. Przechowywać w gąsiorku 1-2 miesiące, następnie przefiltrować i rozlać do butelek.
- Miodownik Teresy
Wymieszać i posiekać 4½ szklanki mąki z 15 dag margaryny, szklanką cukru i 2 łyżeczkami sody. Do posiekanego ciasta dodać 3 całe jajka, 5 łyżek mleka, 3 łyżki miodu. Wyrobić ciasto, rozwałkować, podzielić na 3 części. Piec po kolei po około 8 minut.
Masa. Zagotować 1½szklanki mleka z 1 szklanką cukru i 1 cukrem waniliowym. Do ½ szklanki mleka dodać 2 łyżki mąki pszennej, 2 łyżki mąki ziemniaczanej, wymieszać i wlewać powoli na gotujące mleko. Zagotować i ostudzić. Następnie 1 margarynę ucierać z powoli dodawaną wystudzoną masą.
Upieczone ciasto poprzekładać warstwami z masą. Smacznego.
- Nalewka cytrynowa z miodem
½kg cytryn dokładnie umyć gorącą wodą. Obrać cienko ze skórki. Do 1 litra spirytusu wlać 1 litr dobrej wody, dodać 7 łyżek miodu, dokładnie wymieszać. Następnie dodać skórkę z obranych cytryn i wycisnąc sok z cytryn, wymieszać. Po 3-4 dniach usunąć skórkę z cytryn. Po 3-4 tygodniach przefiltrować i rozlać do butelek.
- Pielęgnacja włosów. Olejowe kompresy ziołowe.
Przed sporządzeniem kompresu należy przygotować olejek ziołowy. Wybieramy zioła korzystnie wpływające na włosy.
Ziele rozmarynu, szałwii i skrzypu wzmacnia włosy, nadaje połysk.
Liść nasturcji , korzeń pokrzywy pobudza porost włosów.
Kwiat dziewanny, nagietka, rumianku rozjaśniaja włosy.
Liść pietruszki dodaje włosom połysk.
Wybrane świeże zioła zalewamy ciepłym olejem słonecznikowym, sojowym lub oliwą z oliwek. Oliwa lekko przyciemnia włosy. Otrzymujemy olejek ziołowy.
Przepis na kompres.
Wymieszać ze sobą 3 łyżki olejku ziołowego, jedną łyżkę octu owocowego lub cytrynowego, jedno żółtko (całe jajko do włosów tłustych), łyżkę miodu. Wymieszane składniki lekko ogrzać na łaźni wodnej. Nakładać na włosy, wcierać w skórę głowy, nałożyć kaptur z pergaminu, folii, zawinąć ciepłym mokrym ręcznikiem. Po ostygnięciu ręcznik ponownie zmoczyć w ciepłej wodzie i zawinąć na głowie. Po 30 minutach kompres zmyć szamponem.
- Miodek pitny z mniszka.
Około 400 kwiatów mniszka umyć, zalać 1/2 litrem wody, zagotować, odstawić. Po dwóch dniach kwiaty odcedzić i wycisnąć. Do płynu dodać 1 kg miodu, sok z jednej cytryny i ostrożnie gotować (łatwo kipi) przez dwie godziny. Przelać do butelek, zapasteryzować. Miodek poprawia przemianę materii, stosuje się w dolegliwościach dróg moczowych, zapobiega przeziębieniom. Miodek bardzo popularny w Czechach.
- Nalewka propolisowa na wrzody żołądka, dwunastnicy
według Aripowa.
Do 50 gram rozdrobnionego propolisu wlać 200 ml spirytusu 95%, dobrze wymieszać. Pozostawić na tydzień, codziennie kilkakrotnie mieszając. Następnie przecedzić, zlać do buteleczki z kroplomierzem. Stosować na czczo po 50 kropli dodawanych do ¼ szklanki wody, herbaty lub mleka przez okres 30 dni. Propolis obniża kwasowość soku żołądkowego, pokrywa wrzody przeciwzapalną warstwą ochronną, sprzyja ich gojeniu.
- Miód różany na przeziębienia.
Zalać ¼kg suchych płatków róży 1 litrem wrzącej wody, wymieszać, przykryć i pozostawić na dobę. Następnie przecedzić, do roztworu dodać ¾kg miodu, mieszaninę łagodnie gotować zbierając pianę tak długo, aż płyn zgęstnieje. Stosować trzy razy dziennie po łyżeczce (dzieci) lub łyżce (dorośli). Zalecany w zakażeniach bakteryjnych z wysoką gorączką, reguluje również przemianę materii. Miód różany jest bardzo bogaty w łatwo przyswajalną witaminę C.
- Napój z miodem i pokrzywą na anemię.
Do szklani ciepłego mleka dodać dwie łyżeczki miodu (zalecany gryczany) i cztery łyżeczki soku ze świeżych liści pokrzyw. Napój witaminowy, zalecany dzieciom anemicznym, działa krwiotwórczo, słabo moczopędnie. Zamiast mleka można użyć owocowej lub ziołowej herbaty. Sok z pokrzyw na zimę. Jeden kilogram świeżych liści z pokrzyw przekręcić przez maszynkę do mięsa, nastepnie z miazgi wycisnąć sok. Do wytłoczyn dodać litr gorącej wody, wymieszać i po ½ godzinie ponownie wycisnąć. Płyny połączyć, rozlać do słoiczków i zapasteryzować (ok. 15 minut).
- Miód z pokrzywą na infekcje.
Jeden kilogram świeżych pokrzyw przekręcić przez maszynkę, dodać 1 litr gorącej wody, wymieszać. Po ½ godzinie wycisnąć z miazgi sok, następnie go zagotować. Do soku dodać ½kg miodu (zalecany lipowy), wymieszać, rozlać do słoiczków i zapasteryzować ok. 15 minut). Syrop zalecany osobom podatnym na przeziębienia, grypę, infekcje gardła.
- Eierkoniak z miodem na wzmocnienie, anemię, osteoporozę.
Tuzin świeżych, białych jaj wyszorować, wypłukać i ułożyć w słoiku. Następnie zalać je świeżo wyciśniętym sokiem z świeżych cytryn, tak, aby były całkowicie zanurzone w soku. Po zalaniu sok burzy się. Słoik przykryć tkaniną i pozostawić na 4-5 dni, aż skorupki jajek zmiękną. Wówczas całość przetrzeć przez sito. Do jednego kilograma miodu (najlepiej gryczanego) wlać ½ litra koniaku lub dobrej wódki, dobrze wymieszać i do mieszaniny dodać przetarte jajka. Całość ponownie wymieszać, rozlać do butelek i przechowywać w lodówce. Zastosowanie: ogólne osłabienie organizmu, anemia, krzywica, słabe zęby, osteoporoza. Dawki 1-2 łyżki stołowe rozcieńczone w ¼ szklanki wody trzy razy dziennie po jedzeniu .
- Orzeźwiający kumys z miodem.
Do butelki po szampanie wlać ½-¾ litra mleka krowiego (lepiej koziego), dodać 4-6 łyżek miodu i dwie łyżeczki drożdży. Dobrze wymieszać wstrząsając, zamknąć korkiem i zawiązać drutem. Fermentacja mleka w temperaturze pokojowej trwa kilka dni. Po 4-6 dniach orzeźwiający napój gotowy jest do spożycia.
- Ocet owocowy z miodem.
Zdrowe, umyte jabłka, gruszki lub wydrylowane śliwki przepuścić w całości przez maszynkę do mięsa. Następnie na kilogram miazgi owocowej dajemy litr przegotowanej dobrej wody, trzy łyżki miodu, 2 dag drożdży, jedną kromkę suszonego razowego czarnego chleba. Całość wymieszać, przelać do szklanego naczynia przykryć szczelnie płótnem i pozostawić na 10 dni w ciepłym miejscu. W czasie fermentacji od czasu do czasu wymieszać zawartość naczynia. Po 10 dniach fermentującą ciecz dokładnie przecedzić. Do każdego litra cieczy dać trzy łyżki miodu i odstawić do zakończenia fermentacji na około 6 tygodni, aż ocet zrobi się jasny i klarowny. Po zakończeniu fermentacji gotowy ocet przefiltrować i rozlać do butelek. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu.
- Miód z propolisem.
Propolis, surowiec wsypać do słoika, zaznaczyć poziom propolisu. Następnie do słoika nalać spirytusu 65% tyle, aby objętość mieszanki była większa dwa razy od objętości samego propolisu. Pozostawić na 10-14 dni w ciepłym miejscu, codziennie kilka razy dziennie wstrząsać zawartość słoika. Następnie nalewkę przecedzić. Do słoika z 500 gramami płynnego, lekko podgrzanego miodu nalać trzy łyżki nalewki propolisowej, dokładnie wymieszać zawartość. Propolis w miodzie nie rozpuszcza się, więc powstanie emulsja miodowo-propolisowa. Stosowanie: Zażywać codziennie wieczorem po kolacji jedną łyżeczkę. Po dwóch tygodniach stosowania zrobić tygodniową przerwę. Wskazania typowe dla wewnętrznego stosowania miodu i propolisu.
- Deser owocowy z miodem i brandy.
Na cztery talerzyki deserowe nasypać po dwie łyżki czarnych jagód. Na środku jagód umieścić dekoracyjnie po jednej pokrojonej na ćwiartki truskawce. Następnie wymieszać ze sobą: dwie łyżki brandy, łyżkę miodu, dwie łyżki soku z cytryny, cztery łyżki soku z pomarańczy. Polać mieszanką owoce.
- Chińskie sposoby na kaszel.
- Sporządzić miksturę z następujących składników: ¼ łyżeczki imbiru, ¼ łyżeczki ostrej papryki, jednej łyżki miodu, jednej łyżki octu winnego, dwóch łyżek wody. Wymieszać i wypić.
- Zagotować w małej ilości wody dwa rozdrobnione ząbki czosnku. Przelać do filiżanki, dodać jedną łyżkę oregano, jedną łyżkę miodu, wymieszać i wypić.
|
|
|
|
| |
|
Z historii pszczelarstwa Wiek XIX to wiek, kiedy ukształtowało się współczesne pszczelarstwo. Początek tego wieku to pszczelarstwo kłodowe, lub w kószkach, gniazda nierozbieralne. Aby pozyskać miód, wycinano plastry, często z czerwiem i pyłkiem. Następnie plastry wyciskano, wygniatano w prasach lub układano na sitach w ciepłym miejscu dla wykapania miodu. Wiedza na temat pszczół często była pełna przesądów.
| |
|
| |
| ks. Jan Dzierżon (1811-1906) Ksiądz Jan Dzierżon, nazywany ojcem praktycznego pszczelarstwa to połączenie naukowca i praktyka w jednej osobie. To on odkrył zjawisko partenogenezy u pszczół. Zwrócił uwagę na znaczenie pyłku kwiatowego w żywieniu pszczół, wyjaśnił jak powstaje mleczko pszczele, odkrył, że larwy pszczele karmione są mleczkiem niejednakowo. Wyjaśnił zjawisko "wypacania" wosku. Wyjaśnił rolę trutni w rodzinie. Był praktykiem, prowadził własnoręcznie przez około 60 lat pasiekę liczącą 300-400 pni w snozowych ulach własnej konstrukcji. Sprowadzał i rozmnażał włoskie matki pszczele. Stosował odkłady, naloty, wędrówki, podkarmianie na siłę. | |
|
| |
|
Lorenzo Langstroth (1810-1895)
Langstroth w 1851 roku odkrył, że pszczoły nie zabudowują ani woskiem, ani propolisem przejść o szerokości około ¼ cala. Korzystając z tego odkrycia zbudował ul ramkowy, nadstawkowy, w którym odległości między ramkami a ścianami ula i powałką wynosiły ¼ cala. Taka konstrukcja umożliwia swobodne wkładanie i wyjmowanie ramek z ula. Ramki w ulach stosowało już wielu pszczelarzy: Huber, Prokopowicz, Dolinowski, Nutt, Lewicki, Berlepsch, lecz w ulach innej konstrukcji.
| |
|
| |
|
Jan Mehring (1816-1878)
Jan Mehring, zdolny stolarz i jednocześnie pszczelarz. W 1857 roku skonstruował drewnianą prasę do odlewania węzy. Kształt węzy był odwzorowany za pomocą pary desek z wyżłobionymi zaczątkami komórek pszczelich. Węza wstawiona do ramek umożliwia uzyskiwanie równych, dobrze odbudowanych plastrów. W 1875 roku pszczelarz A. I. Root z mechanikiem A. Washburn zbudował pierwsze walce do wyrobu węzy.
| |
|
| |
|
Franciszek Hruška (1819-1888)
W 1865 roku zbudował pierwszą miodarkę na jeden plaster w formie naczynia z spustem na miód. Do naczynia wkładało się odsklepiony plaster miodu, następnie obracało się całą miodarką wokół pręta przełożonego przez otwór uchwytu.
Następnie Hruška ulepsza swój wynalazek, w 1868 jego miodarka ma nieruchomy bęben - zbiornik na miód, obrotowy kosz na ramki i przekładnię do jego napędu.
| |
|
| |
|
Piotr Prokopowicz (1775-1850)
Był pszczelarzem, praktykiem na wielką skalę (ponad 2800 rodzin). Skonstruował ul, w którym w miodni zastosował ramki sekcyjne własnego pomysłu. Wynalazł kratę odgrodową, przy pomocy której oddzielił miodnię od gniazda, co pozwoliło na uzyskanie miodu w plastrach o wysokiej czystości.
| |
|